معمولا در بین مردم عرف است وقتی خدا به آنها دختری عنایت می کند نام زینب را بر دختر خود نمی گذارند با این دلیل که حضرت زینب(س) بلا کشیده است و مبادا دختر آنها هم بلا کشیده شود.
وقتی خوب به عمق این قضیه نگاه می کنیم می بینیم که این امر از عاطفه بسیار سرشار پدر و مادر سرچشمه می گیرد پدر و مادری که در زمان جاهلیت قبل از بعثت پیامبر گرامی اسلام (ص) دختر را زنده بگور می کرد ولی الان راضی نیست بلایی به آن برسد.
البته حرف اصلی من این نیست بلکه می خواهم قضیه مهم تری را با پدر و مادرهای مهربان و دلسوز فرزند مطرح کنم که از استادم یاد گرفتم. خدا ان شاء الله حفظش کند. ایشان در یک سخنرانی در همین مورد فرمودند که چرا پدر و مادرها از نام زینب ابا دارند و دوست ندارند نام زینب را بر دختر خود بگذارند درست است که حضرت زینب(س) بلا و سختی بسیار در زندگی خود دیده است ولی شخصیت این بانوی بزرگوار به همین مسئله ختم نمی شود اگر ما به سختی های زندگی ایشان نگاه می کنیم چرا به:
صبر و استقامت
ایمان راسخ و محکم
رضایت به رضای خدا
امید در زندگی
گذر از مشکلات با سرافرازی
هدفمندی در زندگی
عفت و پاکدامنی
و....
در زندگی ایشان نمی نگریم، بانویی که با این همه سختی در کاخ یزید فرمودند: ما رایت الا جمیلا (جز زیبایی ندیدم)
آیا براستی این صفات چیز کمی است که یک دختر می تواند از صاحب نام خود الگو بگیرد. زندگی هیچ انسانی در دنیا خالی از سختی نیست مهم گذر از سختی ها با سرفرازی است. ما نباید به دنبال پاک کردن صورت مسئله ها باشیم بلکه باید در صدد پیدا کردن بهترین راه حل برای گذر باشیم.
